26/07/13

crostata all'uva/ταρτα με σταφυλι



Στο μπαρ κατω απο το σπιτι που μπαινω για καφε, εσπρεσσο στο ποδι φυσικα, αποκτησαν μια ωραια συνηθεια. Μαζι με τον καφε σερβιρουν και νερο. Ενα σφηνακι νερο. Δεν αστειευομαι, ενα σφηνακι μεταλλικο νερο, που διαλεγεις εαν το θελεις ανθρακουχο η φυσικο.  Το λεω, διοτι εαν καποιος θελει νερο, πρεπει να το παραγγειλει  και να το πληρωσει. Εκτος και εαν προκειται για νερο της βρυσης, το οποιον ειναι δωρεαν αλλα παλι πρεπει να το ζητησει.
Την πρωτη φορα λοιπον που μπηκα στο μπαρ και ειδα αυτην την εκπληξη, “αχ, τι ωραια” αναφωνησα, “στην ελλαδα ο καφες σερβιρεται παντα με νερο.”   “Οπως και στον δικο μας νοτο”, μου απαντησε η ιδιοκτητρια, η οποια ειναι καλαβρεζα . Ε βεβαια, ειπα,  ιδιο ζεστο κλιμα, ιδιες συνηθειες.
Τωρα λοιπον που ηρθε το καλοκαιρι με τις ανυποφορες ζεστες,  καμια φορα κατεβαινω στο μπαρ, καθομαι στο dehors και παραγγελνω, καφε και ενα καποιο γλυκο. Το νερο επισης το παραγγελνω  αλλα τον καφε μου τον πινω  αλα ελληνικα, δηλαδη  με το πασο μου!!!

Υλικα:
Για την φρολλα:
-          150 γρ. αλευρι για ολες τις χρησεις
-          100 γρ. βουτυρο
-          50 γρ. ζαχαρη
-          ενα κροκο
-          το ξυσμα μισου λεμονιου
-          μια ιδεα αλατι
Για την γεμιση:
-          250 ml γαλα
-          ενα αυγο
-          35 γρ. αλευρι
-          30 γρ. ζαχαρη
-          ενα λουβι βανιλια (εγω αντικατεστησα την βανιλια με μαστιχα χιου)
-          φλουδα  μισου λεμονιου
-          ενα τσαμπι ασπρο σταφυλι
Διαδικασια:
Κοσκινιζουμε σε μπωλ το αλευρι με το αλατι,  προσθετουμε το βουτυρο παγωμενο απο ψυγειο κομμενο σε κομματια, και με τα δαχτυλα  δουλευουμε το μειγμα, μεχρι να αποκτησει υφη και εμφανιση σαν αμμο.  Προσθετουμε την ζαχαρη, δινουμε το κλασικο σχημα λοφου με βαθουλωμα στην κορυφη, στην οποια ριχνουμε το ξυσμα λεμονιου και τον κροκο αυγου. Δουλευουμε  γρηγορα το ζυμαρι, οσο χρειαζεται για να ενοποιηθουν τα υλικα, οχι παραπανω, σχηματιζουμε μια μπαλα, την βαζουμε σε μεμβρανη κουζινας και στο ψυγειο για μιση ωρα.  

Στο μεταξυ ετοιμαζουμε την κρεμα. Ριχνουμε το γαλα σε κατσαρολακι, προσθετουμε την βανιλια σχισμενη στα δυο, η την μαστιχα εαν θελουμε οπως εκανα εγω, την φλουδα  λεμονιου και βαζουμε στην φωτια μεχρι να φτασει το γαλα στο σημειο βρασμου.  Αποσυρουμε απο την φωτια, αφαιρουμε την φλουδα λεμονιου και την βανιλια, και το αφηνουμε να γινει χλιαρο.  Χτυπαμε το αυγο με την ζαχαρη μεχρι να φουσκωσει και να αφρατεψει.  Ριχνουμε τοτε το αλευρι περασμενο απο κοσκινο και  ανακατευουμε μεχρι να ενοιποηθουν εντελως.  Προσθετουμε τοτε το γαλα περνωντας το απο ενα χωνι,   “a filo” οπως λεμε εδω, σε συνεχουμενη ροη, σαν κλωστη, οχι αποτομα και ανακατευουμε για να το εννοποιησουμε.  Ριχνουμε το μειγμα στο κατσαρολακι με το γαλα  και ξαναβαζουμε σε χαμηλη φωτια, μεχρι να πηξει η κρεμα.

Βγαζουμε την φρολλα απο το ψυγειο, την ανοιγουμε με πλαστη αναμεσα σε δυο κομματια αντικολλητικου χαρτιου για τον φουρνο σε διαμετρο 26 εκατοστα.  Ντυνουμε το ταψακι με χαρτι φουρνου, τοποθετουμε την φρολλα επανω, σκεπαζουμε με αλλο ενα κομματι χαρτιου φουρνου και ριχνουμε επανω μια χουφτα ξερα φασολια.  Ψηνουμε την φρολλα για 15 λεπτα στους 180 βαθμους, αφαιρουμε τα φασολια και το επανω χαρτι και ψηνουμε ακομη για 5 λεπτα.  Βγαζουμε απο τον φουρνο και αφηνουμε να κρυωσει εντελως. Απλωνουμε την κρυα κρεμα και σκεπαζουμε με τις ρωγες σταφυλιου πλυμενες και κομμενες στα δυο. Αφαιρουμε με οδοντογλυφιδα η την ακρη μυτερου μαχαιριου τυχον κουκουτσια.

Η συνταγη ειναι απο το περιοδικο “cioccolata & co” . Εαν θελουμε φιαχνουμε την ταρτα σε ορθογωνιο ταψι, 20 x 28 περιπου οπως  την προτεινει ι το περιοδικο.


Prima l’acqua. Una caraffa piena di acqua fresca e tanti bicchieri quante sono le persone sedute al tavolo o al tavolino, è l’abitudine greca che mi riappacifica con il mondo intero. Senza profferire parola, senza far passare del tempo, appena seduti arriva il cameriere con l’acqua e i bicchieri. Lascia tutto sul tavolo per tornare qualche minuto dopo e prendere le ordinazioni.
Galateo da paese caldo, di estati torride che ti fanno perdere litri di liquidi e non vedi l’ora di sederti all’ombra e bere acqua. Prima di tutto quella. 
Poi il resto. Magari un caffè all’americana come piace a me, con un pezzo di torta, il tutto consumato alla greca, vale a dire senza fretta, in compagnia o no, ma senza fretta.  Lentamente! Umanamente!

Ingredienti:
Per la frolla:
-          150 gr. di farina
-          100 gr. di burro
-          50 gr. di zucchero
-          1 tuorlo
-          la scorza grattugiata di mezzo limone
-          un pizzico di sale
Per la farcitura:
-          2,5 dl di latte
-          un uovo
-          35 gr. di farina
-          30 gr. di zucchero
-          un baccello di vaniglia (io l’ho sostituito con la masticha di chios)
-          la scorza di mezzo limone
-          un bel grappolo di uva bianca
Procedimento:
Prepariamo la frolla versando la farina setacciata in una ciotola con un pizzico di sale. Tagliamo a pezzi il burro freddo da frigo e aggiungiamo alla farina. Lavoriamo con le dita fino ad avere un impasto sabbioso. A questo punto gli diamo la tipica forma di fontana e versiamo dentro lo zucchero e il tuorlo. Lavoriamo il minimo indispensabile per amalgamare il tutto. Diamo alla pasta la forma di palla, avvogliamo in pellicola per alimenti e mettiamo in frigo per mezz’ora.

Nel frattempo prepariamo la crema. Versiamo il latte in un pentolino insieme al baccello di vaniglia inciso per il lungo (io ho omesso la vaniglia e ho aggiunto ¼ di cucchiaino di masticha in polvere), la scorza di limone e portiamo al punto di bollore. Ritiriamo dal fuoco, togliamo la scorza di limone e il baccello di vaniglia, e lasciamo intiepidire.
Montiamo con le fruste l’uovo con lo zucchero. Quando sarà bello gonfio e spumoso, uniamo la farina setacciata e la incorporiamo perfettamente. Versiamo il latte a filo attraverso un colino, e mescoliamo per amalgamarlo. Versiamo il composto nel pentolino del latte e facciamo addensare la crema a fuoco basso, sempre mescolando. 

Prendiamo la pasta dal frigo, e la stendiamo tra due fogli di carta forno con il mattarello in un cerchio di diametro 26 cm. Rivestiamo la nostra teglia con carta forno, appoggiamo la frolla, copriamo con un altro foglio di carta forno, mettiamo una manciata di fagioli secchi e cuociamo a 180 gradi per 15 minuti. Togliamo i fagioli e la carta e cuociamo ancora per 5 minuti. Togliamo dal fuoco e lasciamo raffreddare.
Distribuiamo la crema raffreddata, livelliamo bene, e copriamo con gli acini di uva lavati asciugati e tagliati a metà. Togliamo eventuali semi.
La ricetta è dalla rivista “cioccolata & co.”, dove la propongono in forma rettangolare per una taglia di dimensioni 20 x 28 circa.






4 commenti:

ΕΛΕΝΑ ha detto...

Αυτό με το νερό το έχω ξανακούσει και μου είχε φανεί απίστευτο!!!!
Ενα σφηνάκι μόνο??? Αν είναι δυνατόν!
Η τάρτα σου υπέροχη, ήδη αγόρασα τα πρώτα σταφυλάκια και ήταν πολύ γλυκά!!
Φιλιά, καλό Σαββατοκύριακο!

Penelope ha detto...

Πολλές-πολλές Καλημέρες Ειρήνη μου.

Αυτό με το "σφηνάκι" το νερό μου θύμισε κάτι παρόμοια περιστατικά που έχω ζήσει σε Αυστρία και Ιταλία, να τρως γλυκό, να πίνεις καφέ, να τρως και δεύτερο γλυκό και να ζητάς λίγο νερό και να σου έρχεται το "σφηνάκι"!!!

Ε, κάτι είναι και αυτό το "αυτόβουλο" που απέκτησε το cafe της γειτονιάς σου.

Η ταρτούλα εξαιρετική και με αρώματα και γεύσεις που σαφώς αγαπούμε εμείς οι Έλληνες.

Χαιρετισμούς πολλούς.

Irene ha detto...

@elena
αλλα κλιματα, αλλες συνηθειες. φυσικα για εμας ειναι δυσκολο να το σκεφτουμε, αλλα να που γινεται!!!
φιλακια ελενα,καλο σαββατοκυριακο

@πηνελοπη
καλημεα πηνελοπη. ειδες, το δικο μου το μπαρ καινοτομησε!! χα χα.
για να πω την αληθεια, σιγα σιγα γινομαστε ελλαδα. εκει που πριν χρονια δεν εβρισκες τραπεζακι να καθησεις για τον καφε, τωρα βγαινω απο το σπιτι, και εχω ενα σωρο μαγαζια με τραπεζακια εξω, στολισμενα, με δεντρα, μικρα κηπακια στα μεγαλα πεζοδρομια, ομπρελες, λουλουδακια στα τραπεζακια, κλπ.κλπ.
φιλακια, καλο σαββατοκυριακο

Chiara ha detto...

stare all'ombra e bere acqua, a Rodi con quel caldo torrido e umido era una cosa inevitabile e desiderata, però anche un buon bicchiere di birra Mythos, la mia preferita! Una fetta di questo dolce invece la mangerei qui a casa mia, domattina per colazione! Buon we cara Irene...

Posta un commento